YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/5601
KARAR NO : 2014/21521
KARAR TARİHİ : 17.12.2014
Tebliğname No : 15 – 2011/303197
MAHKEMESİ : Denizli 5. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/06/2011
NUMARASI : 2009/243 (E) ve 2011/490 (K)
SUÇ : Bedelsiz senedi tahsile koyma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Bedelsiz senedi kullanma suçunun oluşabilmesi için; sanığın elinde borçlusunca bedelinin tamamı yada kısmen ödenmiş bir senet olmalı ve bunu kısmen veya tamamen ödenmemiş gibi tahsile sokması veya bir başkasına devretmesi gerekmektedir. Borcun bir bölümü ödenmiş ve geri kalan miktar için elinde tuttuğu senedi, tümü veya kalandan fazla miktarı için kullanan sanığın fiili de bedelsiz senedi kullanma suçunu oluşturacaktır.
1-Müteahitlik yapan katılanın .. Evler Konut Yapı Kooperatifi adına yaptığı binanın PVC, plastik kapı pencere yapım montaj gibi işlerini yapması için sanık ile anlaştığı, bu konuda aralarında yazılı bir sözleşme yaptıkları, bu sözleşme doğrultusunda yapılacak işler karşılığında katılanın 43.000 TL ve 50.000 TL değerinde olmak üzere iki adet teminat senedi düzenleyerek sanığa verdiği, katılan tarafından parça parça her iş yapımı sonunda olmak üzere borç parça parça sanığa ödenerek bu senetlerin geri alındığı, son olarak kalan 7.000 TL borca karşılık katılanın sanığa 04.04.2008 düzenleme ve 05.05.2008 ödeme tarihli 7.000 TL bedelli senedi düzenleyerek verdiği, söz konusu 7.000 TL değerindeki senet borcunu sanığa ödediği halde sanığın bedelsiz kalmış bulunan senedi Denizli 2. İcra Müdürlüğü’nün 2009/8808 esas sayılı takip dosyası üzerinden icra takibine koymak suretiyle bedelsiz kalmış senedi kullanma suçunu oluşturduğu iddia edilen olayda; Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 24.03.1989 tarih ve 1998/1 esas, 1989/2 karar sayılı içtihadında açıklandığı üzere senedin bedelsiz kaldığının ya da anlaşmaya aykırı kullanıldığının yazılı delille ispatı zorunlu olduğu gözetilerek sanığın bedelsiz senedi kullanma suçundan beraati yerine yasal olmayan gerekçe ile mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nın 156/1 maddesi uyarınca hapis cezası yanında adli para cezasına da hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.12.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.