YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/5447
KARAR NO : 2014/21179
KARAR TARİHİ : 15.12.2014
Tebliğname No : 15 – 2011/303677
MAHKEMESİ : Bursa 12. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/05/2011
NUMARASI : 2010/520 (E) ve 2011/299 (K)
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi, tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Suçun, meslek ve sanat, ticaret veya hizmet ilişkisinin ya da hangi nedenden doğmuş olursa olsun, başkasının mallarını idare etmek yetkisinin gereği olarak tevdi ve teslim edilmiş eşya hakkında işlenmesi hâlinde, nitelikli hali oluşmaktadır.
Katılan G.. A.. ile 23/10/2001 tarihli acentelik sözleşmesi imzalayarak, sözleşmenin feshedildiği 07.12.2005 tarihine kadar katılan sigorta şirketinin tali acentesi olan sanık Erhan’ın, sözleşmenin 9/b. maddesine göre sigortalılardan tahsil ettiği sigorta primlerini ertesi haftanın son iş günü bitimine kadar katılan şirketin hesabına intikal ettirmesi gerektiği halde, bilirkişi raporuna göre 22.403,54 TL’yi ödemediği ve bu şekilde hizmet nedeniyle güveni kötüye kullandığı iddia olunan somut olayda; sanık savunması, acentelik sözleşmesi, fesih ve ihtarname ve bilirkişi raporuna göre unsurları yönünden oluşan hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyeti yerine dosya içeriğine uygun düşmeyen gerekçe ile ihtilafın
hukuki nitelikte bulunduğundan bahisle yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.