YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/5186
KARAR NO : 2014/20755
KARAR TARİHİ : 09.12.2014
Tebliğname No : 11 – 2011/112757
MAHKEMESİ : Alanya 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/07/2010
NUMARASI : 2008/541 (E) ve 2010/520 (K)
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması,malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi,failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Şikayetçi M.. T..’ın kendisine ait … plakalı aracını bir kaç gün kullanıp işlerini halletmesi sonrasında kendisine teslim etmesi için sanık Mehmet ‘e emaneten verdiği, sanığın aracın veriliş nedenine aykırı davranarak aracı tanık S.. Ç..’e satıp, güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan somut olayda; sanığın aşamalarda aracı şikayetçinin eşi İlhan’ın talimatı ile sattığını, bu durumu kendilerinin talep ettiğini beyan etmesi karşısında gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından şikayetçinin eşinin temin edilerek konu ile ilgili beyanını alınmasının ardından sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile hüküm kurulması,
Kabule göre;
1- Hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde adli para cezası belirlenirken yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeyle tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle belirlenerek sanığa fazla ceza tayini,
2- Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının miktarı belirlenirken uygulama maddesi olarak TCK’nın 52/2 maddesinin gösterilmemesi, suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8.maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK’nın 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, 09/12/2014 tarihinde oybirliği ile karar verilmiştir.