YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/4635
KARAR NO : 2014/16830
KARAR TARİHİ : 21.10.2014

Tebliğname No : 11 – 2011/123262
MAHKEMESİ : Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/11/2010
NUMARASI : 2009/336 (E) ve 2010/400 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dolandırıcılık suçunun oluşabilmesi için;
Failin bir kimseyi, kandırabilecek nitelikte hileli davranışlarla hataya düşürüp, onun veya başkasının zararına, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir. Hile nitelikli bir yalandır. Fail tarafından yapılan hileli davranış belli oranda ağır, yoğun ve ustaca olmalı,sergileniş açısından mağdurun inceleme olanağını ortadan kaldıracak nitelikte bir takım hareketler olmalıdır. Kullanılan hileli davranışlarla mağdur yanılgıya düşürülmeli ve bu yanıltma sonucu yalanlara inanan mağdur tarafından sanık veya bir başkasına haksız çıkar sağlanmalıdır. Hilenin kandırıcı nitelikte olup olmadığı olaysal olarak değerlendirilmeli, olayın özelliği, fiille olan ilişkisi, mağdurun durumu, kullanılmışsa gizlenen veya değiştirilen belgenin nitelikleri ayrı ayrı nazara alınmalıdır.
Bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçu, TCK’nın 158/1-f maddesinde düzenlenmiştir. Maddenin gerekçesinde de; “Dolandırıcılık suçunun, bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle işlenmesi de,birinci fıkranın (f) bendinde bu suçun bir nitelikli unsuru olarak kabul edilmiştir. Bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının, özellikle bu kurum ve kuruluşları temsil edenlerin, kurum ve kuruluşları adına hareket eden kişilerin, başkalarını kolaylıkla aldatabilmeleri bir güven kurumu olan bu kuruma güvenin sarsılması bu kurumların araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçunu, nitelikli hâl saymıştır.
Bilişim sisteminin aldatılmasından söz edilemeyeceği için, ancak bu sistemin araç olarak kullanılarak bir insanın aldatılması yani dolandırılması halinde bu bendin uygulanması mümkündür. Aksi halde yani sisteme girilerek bir kişi aldatılmayıp sistemden yararlanılarak çıkar sağlanmışsa bilişim suçu veya bilişim sistemi kullanılmak suretiyle hırsızlık suçunun oluşması söz konusu olacaktır.
Bilişim sisteminden maksat, verileri toplayıp, yerleştirdikten sonra bunları otomatik işlemlere tâbi tutma olanağını veren manyetik sistemlerdir. Günümüzde bilişim sistemleri ile sesli-görüntülü haberleşme, elektronik imzanın kabulü, yeni ticari ilişkiler, internet bankacılığı hizmeti ile para transferleri ve bunlar gibi pek çok yenilik toplumsal hayata girmiş, bilişim gerek iş gerekse günlük hayatta vazgeçilemeyecek kadar önemli bir noktaya ulaşmış, bilişim teknolojileri daha hızlı ve ucuz bir nitelik arz etmesi nedeniyle, klasik yöntemlere nazaran daha fazla tercih edilir duruma gelmiştir. Bu sistemlerin güvenle kullanılması, aynı anda hızlı ve kolayca birçok kişi tarafından ulaşılması ve diğer taraftaki failin kontrol imkanını azaltması nedeniyle nitelikli hal sayılmıştır.
Banka ya da kredi kurumlarının araç olarak kullanıldığından söz edilebilmesi için, dolandırıcılık fiili gerçekleştirilirken bankaların olağan faaliyetlerinden ya da bu faaliyeti yürüten sujelerden hileli araçlar kullanılarak yararlanılması veya banka ve kredi kurumlarının olağan faaliyetleri nedeniyle üretmiş oldukları maddi varlıkların suçta araç olarak kullanılarak haksız çıkarın elde edilmesi gerekir. Bankaların, ödeme aracı olarak kullanılması halinde bu fıkra uygulanamayacaktır.
Şikayetçi M.. Y..’un V. A.Ş. Gaziosmanpaşa Şubesi’ne ibraz ettiği M .. seri numaralı T. Gıda İnş. Teks. Tar. San. Tic. Ltd. Şirketine ait olan 15.07.2007 keşide tarih ve 12.000 TL bedelli çekin sahte olduğunun belirlendiği, alt bölümlerinin kimyasal işlem sonrası silinip yeniden numara yazıldığının anlaşıldığı, M.. Y..’un ifadesinde söz konusu çeki çalışmış olduğu D. Motorlu Araçlar İç ve Dış. Tic. San. Ltd. Şirketi adına tahsil etmek için Ceyhan’da faaliyet gösteren Ç. Motor isimli firmanın sahibi olan H.. K.. isimli kişinin aracılığı ile bu kişinin ortağı olan Ş.. İ..’nın göndermiş olduğu Adil isimli kişiden aldığını belirttiği, sanık H.. K.. almış olduğu motorlar nedeniyle şikayetçiye borcunun bulunduğunu, on bir adet senet düzenlendiği, bir tanesini ödedikten sonra geri kalanı ödemediğini, kendisinin çek göndermediğini belirttiği, sanık Ş.. İ.. E. Y.’u tanımadığını, çekteki imzanın kendisine ait olmadığını, ancak telefon numarasının kendisine ait olduğunu belirterek suçlamayı kabul etmediğini beyan etmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılması bakımından, çekin keşidecisi olan T. Gıda İnş. Teks. Tar. San. Tic. Ltd. Şirketinin suç tarihindeki yetkili temsilcisinin ve çekte birinci ciranta olarak gözüken H. D.’in araştırılarak ifadelerine başvurulup, çekin ne şekilde ve ne zaman ellerinden çıktığının sorulması, yazı ve imza örnekleri alınarak, çekteki yazı ve imzaların bu kişilere ait olup olmadığının belirlenmesi için çek üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılması, sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeyerek, eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.