YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/3815
KARAR NO : 2014/20436
KARAR TARİHİ : 04.12.2014
Tebliğname No : 11 – 2011/89359
MAHKEMESİ : Koçarlı(Kapatılan) Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/12/2010
NUMARASI : 2009/109 (E) ve 2010/102 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, 18.01.2006 tarihinde yanında başka bir kişi olduğu halde yardım toplama bahanesiyle müştekinin evine gittiği, burada müştekiye “ senin kalbin temiz, sana bir su falı bakayım “ dediği, müştekinin de sanığın teklifini kabul ederek içeriye davet ettiği, eve giren sanığın yine müştekiye, hanende ilaç var, aldığınız para size yetmiyor diyerek bir bardak su istediği, daha sonra müştekiye altınlarının olup olmadığını sorduğu, müştekinin olmadığını söylemesi üzerine sanığın müştekiye hitaben “ kalbini bozuyorsun yalan söyleme “ dediği, müştekinin de sanığa inanarak altınlarını getirip verdiği, sanığın da suça konu altınları alarak elinde bulunan mendilin içine koyar gibi yapıp, mendili kapatarak okuduktan sonra müştekiye verdiği, akabinde müştekiye söz konusu mendili iki saat sonra açmasını söyleyerek oradan ayrılarak gittiği, bir müddet sonra müştekinin mendili açtığında altınların içinde olmadığını görerek dolandırıldığını anladığının iddia ve kabul olunması karşısında, eylemin temas ettiği, 5237 sayılı TCK’nın 158/1-a maddesinde düzenlenen “Dini inanç ve duyguların istismar edilmesi suretiyle” nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken duruşmaya devamla yazılı şekilde, hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ceza miktarı itibariyle sanığın kazanılmış haklarının CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca saklı tutulmasına 4.12.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.