Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2013/3358 E. 2014/19049 K. 18.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/3358
KARAR NO : 2014/19049
KARAR TARİHİ : 18.11.2014

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkûmiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık … hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılanın temyiz isteğinin incelenmesinde;
Katılanın yüzüne karşı verilen 07.09.2010 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik, yasal süresi geçtikten sonra yaptığı, 22.09.2010 tarihli temyiz inceleme başvurusunun, 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık … hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz isteğinin incelenmesinde;
Dolandırıcılık suçunun oluşabilmesi için;failin bir kimseyi,kandırabilecek nitelikte hileli davranışlarla hataya düşürüp,onun veya başkasının zararına, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Hile nitelikli bir yalandır. Fail tarafından yapılan hileli davranış belli oranda ağır, yoğun ve ustaca olmalı,sergileniş açısından mağdurun inceleme olanağını ortadan kaldıracak nitelikte bir takım hareketler olmalıdır. Kullanılan hileli davranışlarla mağdur yanılgıya düşürülmeli ve bu yanıltma sonucu yalanlara inanan mağdur tarafından sanık veya bir başkasına haksız çıkar sağlanmalıdır.
Hilenin kandırıcı nitelikte olup olmadığı olaysal olarak değerlendirilmeli,olayın özelliği, mağdurun durumu, fiille olan ilişkisi,kullanılan hilenin şekli,kullanılmışsa gizlenen veya değiştirilen belgenin nitelikleri ayrı ayrı nazara alınmalıdır.
65 yaşlarında ve bekar olan katılanın evlenmek istemesi nedeniyle temyiz dışı sanık …’un kendisini, sanık … ile tanıştırdığı, sanık … ile evlenme kararı alan katılanın sanığın borcu olduğunu söylemesi üzerine bu borcunu ödemesi için sanığa 1.000 TL verdiği, daha sonra birlikte İzmit ilinde kuyumculuk yapan tanık …’ya ait iş yerinden 1.400 TL tutarında ziynet eşyası, ayrıca giyim eşyası alıp sanığa verdiği, aynı gün İznik’e dönmek için otogarda beklerken sanığın kola alacağım diyerek ortadan kaybolduğu, sanığın birkaç gün sonra kendisini arayan katılana babasının yanında olduğunu, yol parasının olmadığını söylediği, sanığın farklı tarihlerde, 200 TL parayı sanık adına, 300 TL parayı ise sanığın babası temyiz dışı sanık … adına banka havalesi ile gönderdiği, ancak sanığın katılandan bir daha haber alamadığı olayda, sanığın başından itibaren katılanı evlenme vaadiyle kandırıp, ondan menfaat temin ettiği anlaşıldığından, eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Aynı suç işleme kararının icrası kapsamında, katılandan değişik zamanlarda haksız menfaat temin eden sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 43/1. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 18.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.