YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/32640
KARAR NO : 2014/1128
KARAR TARİHİ : 27.01.2014
Tebliğname No : KYB – 2013/374738
Kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme ve görevli memura hakaret suçlarından sanık B.. B..’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 152/1 -a, 265/1, 125/1-3-a, 125/4, 43/2, 62/1.(4 defa) maddeleri uyarınca 10 ay hapis, 5 ay hapis ve 1 yıl 2 ay 17 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 58/7. maddesi gereğince cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair İstanbul 42. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/05/2013 tarihli ve 2011/757 esas, 2013/357 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 21/11/2013 gün ve 2013/17391/70879 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/12/2013 gün ve 2013/374738 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre; Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 19/03/2008 tarihli ve 2008/2761-5122 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca, tekerrüre esas olan hükmün verildiği tarihte yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305/1-1.bend ile 305/son maddelerine göre ikimilyar liraya kadar olan para cezalarının kesin olması ve tekerrüre esas alınamayacak olmaları karşısında, sanığın sabıkasına esas Fatih 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 01/11/2007 tarihli ve 2002/1069 esas, 2007/1043 sayılı ilâmı ile verilen önceki para cezasının 319,00 yeni Türk lirası olduğu nazara alındığında, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemeyeceğinin gözetil memesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden İstanbul 42. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 21. 05. 2013 gün ve 2011/757 esas 2013/357 sayılı kararın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre, hükümde yer alan; “sanığın cezasının 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi gereği mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kısımların hüküm fıkrasından ÇIKARILMASINA, diğer hususların aynen bırakılmasına, infazın buna göre yapılmasına, 27.01.2013 gününde oy birliğiyle karar verildi.