YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/31214
KARAR NO : 2014/381
KARAR TARİHİ : 15.01.2014
Tebliğname No : 11 – 2011/56241
MAHKEMESİ : İznik Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/09/2010
NUMARASI : 2009/131 (E) ve 2010/257 (K)
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Katılan İ.. T..’ın ortağı ve müdürü olduğu… Tarım Ürünleri A.Ş.’de 04/05/2008 tarihinden itibaren yönetim kurulu başkan yardımcılığına seçilen ve 3 yıl boyunca müştereken veya menferiden şirketi temsil ve ilzama yetkili kılınan sanığın, görevinin sona erdiği 14/01/2009 tarihine kadar değişik zamanlarda şirket hesaplarından 39.425 TL parayı çekerek kendi ihtiyaçları için kullandığı, sonrasında katılan İbrahim’e elden para vererek geri ödemede bulunduğu sabit olmakla hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekili ile sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın 5237 sayılı TCK’nın 43/1. maddesi kapsamında, aynı suç işleme kararıyla kanunun aynı hükmünü birden fazla ihlal ederek, değişik zamanlarda birden fazla kez katılanın zararına menfaat temin etmiş olması karşısında, zincirleme suç hükümlerinin uygulanmayarak eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.