YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/30063
KARAR NO : 2014/3695
KARAR TARİHİ : 27.02.2014
Tebliğname No : 15 – 2012/174518
MAHKEMESİ : Bayramiç Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/02/2012
NUMARASI : 2011/54 (E) ve 2012/20 (K)
SUÇ : Mala zarar verme
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.
Katılan ile aynı köyde ikamet eden suça sürüklenen çocuğun, ele geçirilemeyen balta ile katılanın tarlasında bulunan boruları keserek zarar verdiğinin iddia edildiği olayda, katılanın aşamalarda değişmeyen ifadesinde, olaydan önce suça sürüklenen çocuğun köyde bulunan boş evlerin camlarını kırması nedeniyle muhtara şikayette bulunduğunu, bu nedenle suça sürüklenen çocuğun kendisine karşı husumet beslediğini beyan etmesi, tanık Salih Yılmaz’ın aşamalarda değişmeyen ifadesinde, suça sürüklenen çocuğu elinde balta olduğu halde katılana ait tarlanın içinde gördüğünü belirtmesi ve 05.06.2011 tarihli görgü tespit tutanağı ile 31.01.2012 tarihli bilirkişi raporu içeriklerine göre, suça sürüklenen çocuğun eyleminin sübuta erdiği gözetilmeden, mahkumiyet yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.02.2014 tarihinde oy birliği ile karar verildi.