YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/2978
KARAR NO : 2014/19003
KARAR TARİHİ : 17.11.2014
Tebliğname No : 11 – 2011/91162
MAHKEMESİ : Çorum 2. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/10/2010
NUMARASI : 2010/414 (E) ve 2010/886 (K)
SUÇ : Bedelsiz senedi kullanma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Bedelsiz senedi kullanma suçunun oluşabilmesi için; sanığın elinde borçlusunca bedelinin tamamı ya da kısmen ödenmiş bir senet olmalı ve bunu kısmen veya tamamen ödenmemiş gibi tahsile sokması veya bir başkasına devretmesi gerekmektedir. Borcun bir bölümü ödenmiş ve geri kalan miktar için elinde tuttuğu senedi, tümü veya kalandan fazla miktarı için kullanan sanığın fiili de bedelsiz senedi kullanma suçunu oluşturacaktır.
Sanığın, aralarındaki hukuki ilişkiye istinaden katılandan almış olduğu senetlerdeki toplam bedeli tahsil etmiş olmasına rağmen suça konu senetleri ciro etmek suretiyle kullandığının iddia edildiği olayda; sanığın aşamalardaki tüm savunmalarında senetleri üçüncü kişilere ciro ettiğini belirterek suçlamaları kabul etmemesi ile temyiz dilekçesinde katılan tarafından kendisine gönderilen 3.000,00 TL’yi iade ettiğini belirtmiş olması karşısında, maddi gerçeğin hiçbir kuşkuya yer vermeksizin ortaya çıkarılması bakımından, sanığın ve şikayetçinin beyanlarına yeniden başvurularak paranın iade edilip edilmediği, edilmişse hangi tarihte geri verildiği ile buna ilişkin delillerinin nelerden ibaret olduğunun sorulması, ayrıca T. şirketinin 2005 yılına ait ticari defter ve kayıtlarının getirtilip, suça konu senetlerin hangi tarihte bu şirkete verildiğinin incelenmesi ile protestosu çekilen senetlerin kimin tarafından bankaya ibraz edildiğinin araştırılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.