Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2013/29690 E. 2014/19676 K. 25.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/29690
KARAR NO : 2014/19676
KARAR TARİHİ : 25.11.2014

Tebliğname No : 15 – 2012/172379
MAHKEMESİ : Ankara Batı 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/02/2012
NUMARASI : 2011/483 (E) ve 2012/94 (K)
SUÇ : Mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.
Katılan G.. Ş.. ile sanık R. T. arasında alacak-verecek meselesinden kaynaklı husumet bulunduğu, olay günü gece saat 03:00 sıralarında katılan ve şikayetçinin otoparktan gelen sesler üzerine uyanıp, katılan Günay’a ait … plakalı aracı kontrol ettiklerinde, ön camının kırıldığını ve aracın üzerine benzin ya da mazot gibi bir maddenin döküldüğünü gördükleri, polise haber verdikleri, olay yerine gelen polislerin tahkikatı tamamlayıp ayrıldıktan sonra, sanık R. T.’nın aracıyla tekrar olay yerine geldiği, elinde bidon gibi bir şey olduğu, katılan İsmail ile tanık Sami’nin 20-25 metre mesafede R. T.’yı gördükleri, ona seslendikleri, sanığın onları farkedince aracına binip olay yerinden kaçtığı somut olayda, yakarak mala zarar verme mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-28/06/2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 65. maddesiyle 5237 sayılı TCK’nın 152/2-son maddesinde yapılan değişikliğe göre, mala zarar verme suçunun yakarak, yakıcı veya patlayıcı madde kullanılarak işlenmiş olması halinde arttırım miktarının öngörüldüğü bölümde yer alan, “verilecek ceza iki katına kadar artırılır” cümlesindeki “iki katına” ibaresinin çıkartılarak yerine “bir katına” ibaresinin eklenmiş olması karşısında ve mahkumiyet kararındaki arttırım oranı da dikkate alınarak, söz konusu yasa değişikliğine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
2-5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinin 1. fıkrasının “c” bendinde yer alan hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğun, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar, üstsoyu ile diğer kişiler yönünden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-Sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyetinin kesin nitelikte olması, adli sicil kaydında başkaca tekerrüre esas alınabilecek sabıkası da bulunmamasına rağmen, mükerrir sayılmak suretiyle yazılı şekilde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.