YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/26266
KARAR NO : 2014/16918
KARAR TARİHİ : 21.10.2014

Tebliğname No : 4 – 2012/25988
MAHKEMESİ : Anamur Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/10/2011
NUMARASI : 2010/644 (E) ve 2011/483 (K)
SUÇ : Kamu malına zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık M.. Ç..’in temyiz isteminin kendisi hakkında kamu malına zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.
Sanığın başka bir olayla ilgili olarak karakolda bulunduğu sırada kendisine takılan kelepçenin çıkartılmaması üzerine gözlem odasının camına kafa atarak camını kırdığı somut olayda, kamu malına zarar verme suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Sanığın kırdığı camı ertesi gün taktırarak kurumun zararını karşıladığını savunması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından, sanık tarafından zararın giderilip giderilip giderilmediği, giderilmiş ise hangi tarihde giderildiği belirlenip, sanığın etkin pişmanlık gösterip göstermediği de değerlendirilerek, sonucuna göre, 5237 sayılı TCK’nın 168. madde kapsamında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi,
2-Dosya içerisindeki adli sicil kaydına göre sanık hakkında hükmedilen en ağır ceza yanında, diğer sabıkanın da tekerrüre esas alınması,
3-Sanık hakkında hapis cezalarına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.