YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/23657
KARAR NO : 2016/1044
KARAR TARİHİ : 27.01.2016
Tebliğname No : 15 – 2012/83228
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Ankara 13. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/11/2011
NUMARASI : 2010/644, 2011/526
SANIK : H.. K..
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden koşulları oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya kapsamına göre, olay tarihinde mağdurun şoför olarak çalıştığı yere gelen sanığın kendisini …………..başkanının şoförü olarak tanıttığı ve 5 işçi alınacağını ve mağduruda buraya aldırabileceğini söylediği, mağdurun sanığa inandığı, birlikte ikametgah ilmuhaberi için muhtarlığa gittiği, bu arada sanığın kendisine sağlık raporu almak için 250 TL para istediği, kredi kartından bir kuyumcudan alışveriş yapıp karşılığında aldığı paranın 250 TL’sini bir takım belgelerle sanığa verdiği, sonra sanığın mağdura “sen Çankaya Belediyesine gel, ……………. Başkanın ………… kim diye sorarsan sana gösterirler” diyerek ayrıldığı, belediyeye giden mağdurun sanığın dediği şekilde onu sorduğunda,böyle birinin orada çalışmadığının söylendiği, ayrıca kendisine gösterilen fotoğraflardan sanığı açık ve kesin şekilde teşhis ettiği, mağdurun zararının karşılanmadığı sanığın suçlamayı kabul ettiği, böylece üzerine atılı suçu işlediği gerekçesine dayanan kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde ayrıca yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınması gereken tam gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak tayini suretiyle çelişkiye düşülmesi,
5237 sayılı TCK’nun 53/3. maddesi gözardı edilerek, 53/1. maddede belirtilen haklardan, sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmış olması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün ilk bendinde yer alan ”120 gün”, ”100 gün” ve ”2.000 TL” terimlerinin çıkartılarak yerine, sırasıyla “5 gün”, “4 gün“ ve “80 TL” ibareleri yazılmak suretiyle ve TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine“ Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.01.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.