Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2013/22293 E. 2016/551 K. 19.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/22293
KARAR NO : 2016/551
KARAR TARİHİ : 19.01.2016

Tebliğname No : 15 – 2012/30781

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Antalya 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/09/2011
NUMARASI : 2011/202, 2011/772
SANIK : S.. A..
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanın yöneticisi olduğu sitede site görevlisi olarak çalışan sanığın, değişik tarihlerde 12 daireden aidat olarak topladığı toplam 2.020 TL tutarındaki parayı site yönetimine teslim etmeyerek kendi ihtiyaçları için kullandığının iddia edildiği olayda;
Sitenin aidatlarının toplanmasının, 25391 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Konut Kapıcıları Yönetmeliği’nin 5. maddesinde sayılan işler arasında yer almadığı anlaşıldığından, aynı maddenin (h) bendi uyarınca sanığa bu görevin sözleşme ile verilip verilmediği araştırılarak, böyle bir görev verilmiş olması halinde, sanığın kendisine tevdi ve teslim edilmiş olan siteye ait aidat bedelini şahsi borçları için kullanması şeklindeki eyleminin TCK’nın 155. maddesinin 2. fıkrasında düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturacağı, böyle bir görevin sözleşme ile de verilmemiş olması halinde ise, aynı maddenin 1. fıkrasında düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturacağı gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun“ sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19/01/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.