YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/21933
KARAR NO : 2016/1045
KARAR TARİHİ : 27.01.2016
Tebliğname No : 15 – 2012/39649
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/10/2011
NUMARASI : 2009/343, 2011/263
SANIK : İ.. A..
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK 53. maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya kapsamına göre, katılan ile sanığın oğlu ……………aynı pastanede çalıştıkları, sanığın da bu nedenle sık sık buraya gelip gittiği, suç tarihinde katılana TBMM’de Malatya milletvekili ………..oförü olduğunu, el altından onun vasıtası ile katılanı işe koyabileceğini söylediği, bunun karşılığında katılandan 685,00 TL para, sabıka kaydı, ikamet belgesi, kimlik fotokopisi ve sekiz adet fotoğraf aldığı, buna rağmen katılanı işe yerleştirmediği, yapılan yargılama sırasında katılandan aldığı 685,00 TL parayı iade ettiği, böylece sanığın üzerine atılı Kamu görevlileri ile ilişkisi olduğundan bahisle bir işin gördürüleceği vaadiyle dolandırıcılık suçunu işlediği gerekçesine dayanan kabülde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin (3.) fıkrası uyarınca 53/1-c madde ve bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden, yoksunluğun tümü için koşullu salıverilmeye kadar sürmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bentlerin “Sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının a,b,c,d,e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 1-c bendindeki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” olarak değiştirilmesine karar vermek suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.