YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/21871
KARAR NO : 2015/32237
KARAR TARİHİ : 15.12.2015

Tebliğname No : 15 – 2012/50057

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 6. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/02/2011
NUMARASI : 2010/96, 2011/102
SUÇ : Dolandırıcılık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan M.. S..’ın, www.sahibinden.com isimli internet sitesinde gördüğü satılık cep telefonu ilanı üzerine, ilanın sahibi olan sanığa mail atarak telefon numarasını istediği ve sanığı telefon ile arayarak ilandaki Nokıa 5800 marka cep telefonunu satın almak istediğini belirttiği, sanık ile yaptıkları telefon görüşmesinde sanığa ait banka hesabına 350 TL göndermesi karşılığında, sanığın da belirtilen cep telefonunu kargo yolu ile katılana göndereceği konusunda anlaştıkları, bunun üzerine katılan M……….. babası olan katılan A.. S..’ın sanığa ait hesap numarasına 350 TL’yi EFT yolu ile gönderdiği; ancak, sanığın telefonu katılana göndermediği ve kendisine ulaşılamadığı şeklindeki somut olayda,
Bilişim sistemlerinin aynı anda birçok kişiye ulaşmasındaki çabukluk ve sağladığı kolaylığa dayanarak “www.sahibinden.com” adlı internet sitesinde telefon satışı için ilan vererek menfaat temin eden sanığın eyleminin Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 02.04.2013 gün ve 15-1293/111 sayılı kararında belirtildiği üzere, 5237 sayılı TCK’nın 158/1-f maddesinde düzenlenen “bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık” suçunu oluşturacağı gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde aynı kanunun 157/1. maddesi gereğince basit doladırıcılık suçundan hüküm kurulması,
Kabule göre de,
1- Hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, ayrıca yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınması gereken tam gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak tayini suretiyle çelişkiye düşülmesi,
2- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin (1), (2) ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak, Anayasa Mahkemesi’nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı kısmi iptal kararı, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden, bu yönde de değerlendirme yapılmaması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi gereğince ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkın gözetilmesine, 15/12/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.