Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2013/20909 E. 2015/32672 K. 24.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/20909
KARAR NO : 2015/32672
KARAR TARİHİ : 24.12.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/338978

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Bursa 15. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/03/2011
NUMARASI : 2009/602, 2011/143
SANIKLAR : H.. T.., H.. Ç.., A.. Ö..
KATILAN : YSL Oto .Ltd. Şti.
SUÇ : Güveni kötüye kullanma, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi

Güveni kötüye kullanma suçundan sanık H.. Ç..’ın mahkumiyetine, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan sanık H.. T.. ve A.. Ö..’un beraatlarına ilişkin hükümler, sanık H.. Ç.. müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A-Sanıklar H.. T.. ve A.. Ö.. hakkında verilen hükümlerin temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılan vekilinin sanıklar hakkındaki suçun sübut bulduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA,
B-Sanık H.. Ç.. hakkındaki hükmün temyiz itirazlarının incelenmesinde,
5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden koşulları oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık H.. Ç.. müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 06.04.2010 tarihli ve 2010/4-71 E, 2010/76 K sayılı ilamında belirtildiği gibi; 5237 sayılı TCK’nın 51. maddesiyle, ceza infaz kurumu haline getirilip, sadece hapis cezasıyla sınırlı olarak kabul edilen ertelemede, maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkemece bir deneme süresinin belirlenmesi zorunlu olup, bu sürenin belirlenmemesi veya eksik belirlenmesi, denetim süresi, ertelemenin yasal sonucu olduğundan, aleyhe bozma yasağı kapsamında değerlendirilemeyecektir. Bu kapsamda sanık hakkında TCK’nın 51. maddesinde düzenlenen erteleme hükümleri uygulanırken denetim süresinin eksik belirlenmesi,
2-5237 sayılı TCK’nın 53/3 maddesi uyarınca hapis cezası ertelenen sanık için, aynı yasanın 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasın da ki TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkranın (c) bendinin çıkartılması ve hüküm fıkrasının hapis cezasının ertelenmesine ilişkin fıkrasından sonra gelmek üzere “TCK’nın 51.maddesinin 3.fıkrası uyarınca 1 yıl 3 ay denetim süresi belirlenmesine” ibaresi eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.