YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/20503
KARAR NO : 2015/32506
KARAR TARİHİ : 21.12.2015

Tebliğname No : 15 – 2012/42747

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Mardin 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/10/2011
NUMARASI : 2009/172, 2011/604
SANIK : İ.. D..
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma

Sanık hakkında şikayetçisi M.. S.. olan Mardin Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 15/04/2009 tarih 2009/474 Esas numaralı iddianame ile şikayetçileri M.. V.. ve N.. V.. olan Van Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 31/07/2009 tarih 2009/3322 Esas numaralı iddianamesi ile açılan davaların birleştirilerek Van Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2009/3322 esas numaralı iddianamesi ile açılan dava yönünden verilen mahkumiyete ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53.maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden koşulları oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi ve sanık hakkında Mardin Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 15/04/2009 tarih 2009/474 Esas numaralı iddianamesi ile açılan dava yönünden dava zamanaşımı süresi içinde hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53.maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun’un 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanun’un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasında yer alan; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılıp yerine, “TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.