YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/20371
KARAR NO : 2015/32173
KARAR TARİHİ : 14.12.2015

Tebliğname No : 15 – 2012/46432

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Niğde 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/11/2011
NUMARASI : 2011/417, 2011/583
SUÇ : Dolandırıcılık

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, asker arkadaşı olan katılanı arayarak askerde bulundukları sırada çok yardımının dokunduğunu, kendisine yardım etmek istediğini, dedesinin 300-400 reşat altınının olduğunu, bu altınları satıp yarısını kendisine verebileceğini, ancak bu altınlar için dedesinin 75.000 TL para istediğini söylediği ve müştekiye reşat altının resmini gönderdiği, sanığın daha sonra katılanı tekrar arayarak 23.000 TL para ayarladığını, altınlar için kalan parayı da katılanın temin etmesini istediği, katılanın sanığa güvenerek kendisine düşen 52.000 TL’yi hazırladığı ve Ni….. eski otogar yanında bulunan A…..benzin istasyonunun önünde sanığa teslim ettiği, sanığın “reşat altınları almaya gidiyorum” diyerek oradan ayrıldığı ve bir daha geri dönmediği, sanığın bu şekilde dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği somut olayda, sanık savunması, katılan ve tanık beyanları ile tüm dosya kapsamına göre, dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın suçun sübutuna ilişkin, katılanın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunda öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında temel ceza belirlenirken, TCK’nın 61.maddesinde gösterilen suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesinde kullanılan araçlar, suçun işlendiği zaman ve yer, suçun konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığı, failin güttüğü amaç ve saik göz önünde bulundurarak, adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, yerinde bulunmayan gerekçe ile fiilin ağırlığıyla orantılı olmayacak şekilde asgari hadden ceza tayini,
Kabule göre de; 5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararı, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden bu yönde değerlendirme yapılmaması,
Kanuna aykırı olup, katılanın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 14/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.