Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2013/20349 E. 2015/32290 K. 16.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/20349
KARAR NO : 2015/32290
KARAR TARİHİ : 16.12.2015

Tebliğname No : 15 – 2012/46430

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Niğde 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/12/2011
NUMARASI : 2011/460, 2011/653
SANIK : Ş.. A..
SUÇ : Güveni kötüye kullanma, hükümlünün kaçması

Güveni kötüye kullanma ve hükümlünün kaçması suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçu yönünden kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53.maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden koşulları oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sebep göstermeksizin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hükümlünün kaçması suçu yönünden kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde ise,
Tüm dosya kapsamına göre, kaçma süresinin altı aydan az olduğu gözetilerek, TCK 293.maddesindeki etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına esas olmak üzere, sanığın firari iken kendiliğinden teslim olup olmadığının, yakalama şekli ve varsa ilgili görevlilerin bu konuda beyanları alındıktan sonra, etkin pişmanlık hükümlerinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağı konusunda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden bu yönde de değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.