YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/20339
KARAR NO : 2015/32266
KARAR TARİHİ : 16.12.2015
Tebliğname No : 15 – 2012/44962
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Karşıyaka 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/12/2011
NUMARASI : 2011/419, 2011/466
SANIKLAR : T.. A.., Ş.. B..
SUÇ : Dolandırıcılık
Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine yönelik hükümler, sanıklar müdafii, sanık Ş.. B.. tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıklar hakkında hüküm kurulurken, alt sınırdan uzaklaşılmasına dair gerekçelerin TCK 61. maddeye uygun olarak karar yerinde denetime elverişli bir şekilde gösterildiği ve belirlenen ceza miktarının hak ve nesafet ölçülerini aşmayacak şekilde hakimin takdir hakkı kapsamında olduğu belirlenerek, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden koşulları oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanıklar müdafii, sanık Ş.. B..’nun yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53.maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, alt soyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafii, sanık Ş.. B..’nun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkarılıp yerine, “53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın “c” bendinde yer alan, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına” cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.