Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2013/19969 E. 2015/32669 K. 24.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/19969
KARAR NO : 2015/32669
KARAR TARİHİ : 24.12.2015

Tebliğname No : 15 – 2012/40900

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/06/2011
NUMARASI : 2010/168, 2011/243
SANIKLAR : İ.. G.., E.. Ö..
SUÇ : Dolandırıcılık

Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıklar E.. Ö.. ve İ.. G..’in 2009 yılı sonlarında, daha önce aralarında gerçekleşen hayvan satışı bedeli olarak şikayetçiye Türkiye İş Bankası Tahtakale Şubesinin yazısına göre keşideci imzası ile uyuşmayan yetkisiz imza ile atılı, ayrıca çalıntı kodu bulunan 17/02/2010 tarihli 4.700 TL bedelli çeki verdikleri, çekin banka şubesine ibrazında çalıntı oluşu gerekçe gösterilerek bedelin ödenmediği, böylece sanıkların dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia edilen olayda, önceden doğmuş bir borç veya oluşmuş bir zarar için hileli davranışlarda bulunulması halinde, borç veya zarar kandırıcı nitelikteki davranışlar sonucu doğmayacağından dolandırıcılık suçu oluşmayacağı, suçun oluşması için kullanılan hile ve desisenin kandırıcı nitelikte olması, mağduru yanılgıya düşürmesi, kandırıcı mahiyetteki bu davranışlara ve yalanlara inanan mağdur tarafından sanığa veya bir başkasına haksız çıkar sağlanması gerekmekte olup, somut olayda; çekin verilmesinden önce şikayetçinin sanık E.. Ö..’e 2 adet inek sattığı ve bu alım satım işinden sanık Erdoğan’ın 2.500,00 TL borcu kaldığı, suça konu çekin bu kalan borç için sonradan verildiği anlaşıldığından sanıklara atılı suçunun unsurları itibariyle oluşmadığından beraatları yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kabule göre de,
1-5237 sayılı TCK’nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f) (i) ve (k )bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin TCK’nın 158/1-f. son maddesi gereğince temel ceza belirlenirken doğrudan haksız elde olunan yararın iki katının esas alınması suretiyle yazılı şekilde uygulama yapılması,
2-5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden bu yönde değerlendirme yapılmaması,
3-TCK’nın 53.maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükümlerin isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi gereğince bozmanın hükmü temyiz etmeyen diğer sanık T.. T..’a SİRAYETİNE 24/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.