Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2013/18977 E. 2015/32198 K. 14.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/18977
KARAR NO : 2015/32198
KARAR TARİHİ : 14.12.2015

Tebliğname No : 15 – 2013/184099

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Mardin 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/02/2011
NUMARASI : 2008/299, 2011/111
SANIK : M.. Y..
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Tanık Şükrü Aksel’in yanında şoför olarak çalışan sanığın, katılan şirkete ait çimentoları Kuzey Irak’ta bulunan Zaho kentine götürmek üzere aracına yüklemesine rağmen, Habur gümrük kapısından çıkış yapmayarak malları teslim etmediği iddia edilen olayda;
Sanığın aşamalardaki tüm savunmalarında, yükü Mardin’e kadar götürdüğünü, ancak Şükrü ile aralarında maaş konusunda anlaşmazlık çıkınca aracı ona teslim edip yanından ayrıldığını belirtmesi, tanık Şükrü’nün de yargılama sırasındaki beyanında, sanığın çimentoları Irak’a sonradan götürdüğünü ifade etmesi karşısında; maddi gerçeğin hiçbir kuşkuya yer vermeksizin ortaya çıkarılması bakımından, tanık Şükrü Aksel ve Irak’taki alıcı firma ile katılanın şirketinden ticari alışverişe ilişkin belgelerin temin edilerek, Irak’a gönderilen çimentonun alıcıya teslim edilip edilmediği, edildi ise hangi miktarda, kim tarafından ve ne zaman teslim edildiği, malın teslimatının gecikmesinde sanığın kastının bulunup bulunmadığı hususları araştırılarak, kastının bulunmadığı sonucuna ulaşılması halinde suçun yasal unsurlarının oluşmayacağı, kastının olduğu ancak teslimatın suçun tamamlanmasından sonra yapıldığının tespiti halinde ise, TCK’nın 168. maddesi gereğince pişmanlık gösterip göstermediği de değerlendirilerek, anılan madde hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılması gerektiği gözetilmeden, eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Türk Ceza Kanunu’nda cezaların içtimaına (toplanmasına) dair bir hüküm bulunmamasına rağmen; takdir olunan adli para cezasıyla, hapis cezasından çevrili adli para cezasının toplanmasına karar verilerek 5275 sayılı Kanun’un 99. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesine istinaden halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.