YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/18043
KARAR NO : 2015/31258
KARAR TARİHİ : 23.11.2015
Tebliğname No : 15 – 2012/5483
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 5. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/10/2011
NUMARASI : 2009/20 (E) ve 2011/323 (K)
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 158/1, f, son maddesi gereğince haksız menfaat miktarının 39.000 TL, haksız menfaatin iki katının 78.000 TL olduğu dikkate alınarak temel cezanın bu miktardan az olmayacak şekilde belirlenip sanığın 3.900 gün adli para cezasıyla cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 62. maddesi gereğince cezanın 1/6 oranında indirilmesi suretiyle sanığın 3.250 gün adli para cezasıyla cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 52. maddesi gereğince günlüğü 100.00 TL den hesap edilmek suretiyle netice olarak 325.000 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, temel cezanın, haksız menfaat miktarına göre eksik olarak belirlenerek eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından ve 5237 sayılı TCK’nın 52/1. maddesine göre, adli para cezasının, beş günden az ve kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde yedi yüz otuz günden fazla olmamak üzere belirlenen tam gün sayısının, bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktar ile çarpılması suretiyle hesaplanan paranın hükümlü tarafından Devlet hazinesine ödenmesinden ibaret olduğu, sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığının, aynı Kanun’un 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında gerekçesi gösterilerek takdir olunacak miktarla çarpılması neticesinde sonuç adli para cezası belirleneceği, somut olayda, sanıkların gelirlerinin orta düzeyde olduğunu belirtmeleri karşısında, sanıkların sosyal ve ekonomik durumu ile hakkaniyet ve nesafet ile orantılılık ilkeleri de gözetilerek bir miktar belirlenmesi gerektiği gözetilmeden ve sanıklar hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi kapsamında temel ceza asgari hadden belirlenmesine rağmen, tespit edilen gün para cezasının, aynı Kanun’un 52. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesi sırasında herhangi bir gerekçe göstermeden üst hadden uygulama yapılarak hükümde çelişki yaratılması ve 5237 sayılı TCK’nın 3 ve 52/2. maddelerine muhalefet edilmesindeki isabetsizlik, eksik belirlenen temel ceza nedeniyle sonuç ceza miktarı dikkate alınarak bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık E.. Ö.. ve sanık B.. G.. müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 23/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.