Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2013/17767 E. 2015/32330 K. 16.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/17767
KARAR NO : 2015/32330
KARAR TARİHİ : 16.12.2015

Tebliğname No : 15 – 2011/393430

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Denizli 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/06/2011
NUMARASI : 2010/315, 2011/230
SANIK : S.. E..
KATILAN : S.. M..
SUÇ : Kamu kurumu zararına dolandırıcılık ve resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan

Sanığın 2009 yılında pamuk ekmediği halde, yapılmış gibi göstererek Sarayköy Sığla kasabasında bulunan 160-162-2856-2858-2862-3335-3403 parseller üzerinden destekleme primi aldığı, bu eylemi sebebiyle Denizli Cumhuriyet Başsavcılığınca Denizli 3. Ağır Ceza Mahkemesine, Kamu kurumları zararına dolandırıcılık ve resmi belgenin tanziminde yalan beyanda bulunmak suçlarından kamu davası açıldığı, bu davanın mahkemesince 2010/372 esasa kaydedildiği; yine, sanığın Sarayköy Sığla kasabasında bulunan Azmaklar mevkii 2185-3678-3680-2187-2193-2072 parseller üzerinden destekleme primi aldığı, bu eylemi sebebiyle de Denizli 1. Ağır Ceza Mahkemesince aynı suçlardan kamu davası açıldığı, bu davanın mahkemesince 2010/315 esasa kaydedildiği, bu derdest davaların verilen birleştirme kararı ile Denizli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/315 esas sayılı dava dosyasında birleştirildiği, yapılan yargılama sonucunda birleştirilen davalardan birisinden nitelikli dolandırıcılık suçundan mahkumiyet hükmü kurulup hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği, diğeri hakkında ise bağımsız suç olmadığı gerekçesiyle bir karar verilmesine yer olmadığına şeklinde yazıldığı, katılan vekilinin bu hususu temyiz ettiği görülmekle, gereği düşünüldü;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/1.maddesi gereğince, Ceza mahkemelerinde verilen beraat, ceza verilmesine yer olmadığına, mahkumiyet, güvenlik tedbirine hükmedilmesi, davanın reddi ve düşme kararlarının hüküm
olduğu, bunun dışındaki kararların hüküm niteliğinde olmadığı, bu itibarla mahkemesince verilen “Bir karar verilmesine yer olmadığı”na dair açıklamanın CMK’nın 223/1.maddesi kapsamında hüküm sayılamayacağı, bu itibarla temyiz incelemesine konu hüküm bulunmadığı, mahkemesince zamanaşımı süresi içinde bu konuda hüküm kurulabileceği gözetilerek, katılan vekilinin talebinin incelenmeksizin dosyanın mahalline İADESİNE, 16/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.