Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2013/17461 E. 2014/8258 K. 28.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/17461
KARAR NO : 2014/8258
KARAR TARİHİ : 28.04.2014

Tebliğname No : 9 – 2011/372865
MAHKEMESİ : İzmir(Kapatılan) 22. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02/06/2011
NUMARASI : 2010/525 (E) ve 2011/311 (K)
SUÇ : Nitelikli mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur.Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.
Üniversite öğrencisi olduğu bildirilen ve şikayetçinin sürücüsü olduğu 35 RV 219 plakalı belediye otobüsüne, kent kartında yeterli para olmadığı halde binen, kendisinin idare edilmesini isteyen sanığın, sürücü ve diğer yolculardan olumlu cevap alamaması neticesi, araçtan inmesinin istenilmesine kızıp otobüsün 2X1,5 m. ebadındaki yolcu koruma camına vurup kırması eyleminin “nitelikli mala zarar verme” suçunu oluşturduğu iddia edilen somut olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Sanığın, 15.07.2011 havale tarihli temyiz dilekçesine eklediği Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi’nin 13.05.2005 tarih ve 1467 sayılı sağlık kurulu raporunda “psikoz” tanısının konulduğu bildirilmesine Basınsitesi Polis Merkezi Amirliği’nin 28.07.2010 tarihli tutanağında da benzer bir bilgi ortaya konulmasına göre; suç tarihi itibariyle hakkında TCK’nın 32,34. maddelerinin tatbiki gerekip gerekmeyeceğinin araştırılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.04.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.