YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/1718
KARAR NO : 2014/16966
KARAR TARİHİ : 22.10.2014
Tebliğname No : 11 – 2011/48129
MAHKEMESİ : Didim(Yenihisar) 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/09/2010
NUMARASI : 2009/575 (E) ve 2010/512 (K)
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması,malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi,değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Sanığın, şikayetçinin yöneticisi olduğu tatil köyünde rezervasyon sorumlusu olarak görev yaptığı, 2009 yaz aylarında tatil köyüne gelen müşterilerden aldığı ücretleri, tatil köyünün muhasebe bilgisayar sistemine eksik yatırarak aradaki farkı mal edindiği, eylemini birden fazla gerçekleştirerek, bu şekilde 30.000TL’yi haksız olarak uhdesinde bulundurduğu, sanığın bu eylemiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Sanık savunmasında, müşteriler tarafından yapılan ödemelerin tip kutusuna atıldığını, çalışanlar arasında hizmet ve emeklerine göre pay edilip dağıtıldığını, bilgisayar kayıtlarında değişiklik yapmadığını beyan etmesi karşısında, katılan ve tanıkların beyanları ile oluşan çelişkilerin giderilmesi ve gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından, sanığın çalıştığı süreçteki muhasebe ve bilgisayar kayıtlarının uzman bilirkişi marifetiyle incelenerek rapor tanzim edilmesi, sanık tarafından tahsili yapıldığı halde çalıştığı otele ödenmemiş
para olup olmadığının saptanması ve zarar miktarının belirlenmesi, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.10.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.