YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/16616
KARAR NO : 2014/6236
KARAR TARİHİ : 02.04.2014
Tebliğname No : 9 – 2011/354263
MAHKEMESİ : Adana 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 11/07/2011
NUMARASI : 2011/28 (E) ve 2011/332 (K)
SUÇ : Mala zarar verme
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma,yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.
Alkollü olan sanığın, İ.. Parkında bulunan E.B.heykelinin yanında bulunan mermerlere tekme ile vurup kırdığının anlaşıldığı olayda, eyleminin mala zarar verme suçunu oluşturduğu, ancak Dr E.T.Adana Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Hastanesi’nin 11.05.2011 tarihli raporuna göre ceza sorumluluğunun bulunmaması nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Akıl hastalığı bulunduğu kabul edilen sanığa 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesine aykırı olarak zorunlu müdafii atanmadan sorgusu yapılmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması
2-Kabule göre de;
CMK’nın 325/1. maddesi uyarınca hakkında güvenlik tedbirine hükmolunan sanığa yargılama giderlerinin de yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.