YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/16317
KARAR NO : 2015/30869
KARAR TARİHİ : 05.11.2015
Tebliğname No : 11 – 2011/329547
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Karabük 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/07/2011
NUMARASI : 2009/251 (E) ve 2011/286 (K)
SANIK : M.. E..
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma, resmi belgede sahtecil
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi, tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Suçun, meslek ve sanat, ticaret veya hizmet ilişkisinin ya da hangi nedenden doğmuş olursa olsun, başkasının mallarını idare etmek yetkisinin gereği olarak tevdi ve teslim edilmiş eşya hakkında işlenmesi hâlinde, nitelikli hali oluşmaktadır.
Somut olayda, katılanın sahibi ve işletmesici olduğu “…… Mobilya” isimli işyerinde satış elemanı olarak çalışan sanığın, adı geçen işyerinden mobilya satın alan mağdurlar, Ş. B ve N’den, alınan mobilya bedellerini tahsil ettiği halde, mağdurlar adına suça konu sahte senetleri düzenleyerek, katılana, mağdurların mobilyaların karşılığı olarak söz konusu senetleri verdiklerini ve imzaların da onlara ait olduğunu söyleyip, tahsil ettiği paraları da vermeyerek mal edindiği, suça konu senetlerin katılan tarafından icra takibine konu edildiğinde durumun anlaşıldığı anlaşılmakla, sanığın eylemlerinin atılı suçları oluştuğu yönünde mahkemenin kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükümlerin ONANMASINA, 05.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.