YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/16242
KARAR NO : 2014/5624
KARAR TARİHİ : 26.03.2014
Tebliğname No : 9 – 2011/282981
MAHKEMESİ : Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 11/07/2011
NUMARASI : 2011/231 (E) ve 2011/462 (K)
SUÇ : Mala zarar verme
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur.Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder.Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.
Somut olayda; sanığın müştekinin annesine ait olduğu belirlenen 8 adet zeytin ve bir adet vişne ağacını kökünden sökerek zarar verdiği anlaşılmakla mala zarar verme suçunun işlendiğine dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın “yargılama sürecinde gözlemlenen davranışları” olumlu olarak değerlendirilerek hakkında 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesi uygulandığı halde, anılan durumlar bu kez olumsuz değerlendirilerek, hakkında 5271 sayılı CMK’nın 231 ve
TCK’nın 51. maddeleri gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi suretiyle gerekçede çelişkiye neden olunması,
Bozmayı gerektirmiş olup sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.