YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/16172
KARAR NO : 2014/4987
KARAR TARİHİ : 18.03.2014

Tebliğname No : 9 – 2011/321187
MAHKEMESİ : Nazilli 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22/06/2011
NUMARASI : 2011/2 (E) ve 2011/365 (K)
SUÇ : Mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan,söz konusu suç,seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder.Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır.Bozma,suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.
Somut olayda; sanığın, hükümlü olarak yattığı Nazilli E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunun C blok ana koridorundaki 5 adet pencere camı ile,D blok ana koridordaki 1 adet pencere camını kırdığı şeklinde gerçekleşen eyleminin mala zarar verme suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, kamu malına zarar verme şeklinde sübut bulan eylemi nedeniyle, 5237 sayılı TCK’nın bağımsız ceza içeren 152/1-a maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, aynı yasanın 151/1.maddesi ile temel cezanın belirlenmesinden sonra 152/1-a maddesi gereğince yeniden uygulama yapılması suretiyle hükmün karıştırılması,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.