Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2013/14118 E. 2014/2248 K. 10.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/14118
KARAR NO : 2014/2248
KARAR TARİHİ : 10.02.2014

Tebliğname No : 9 – 2011/243184
MAHKEMESİ : Mut Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22/02/2011
NUMARASI : 2010/116 (E) ve 2011/46 (K)
SUÇ : Mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında mala zarar verme suçunun yazılmaması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.
Sanık Cemile’nin, temyiz dışı sanık Mustafa’nın gelini olduğu ve aynı köyde yan yana bulunan evlerde oturdukları, sanık Cemile’nin ahırdan çıkarttığı koyunları ile ilgilenmeyerek koyunların Mustafa’nın üzüm bahçesine girerek üzümlerine zarar vermesine neden olduğu, sanığın bu şekilde üzerine atılı suçu işlediğinin iddia edildiği olayda, sanığın zarar verdiği üzüm bahçesinin kayınbabası sanık Mustafa’ya ait olduğundan 5237 sayılı TCK’nın 167/1-b maddesinde öngörülen “üstsoy veya altsoyunun veya bu derecede kayın hısımlarından birinin zararına olarak işlenmesi hâlinde, ilgili akraba hakkında cezaya hükmolunmaz” hükmü gereği sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nın 223/4-b maddesi gereği ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, sanığın akıl hastası olduğundan bahisle ve daha aleyhine bulunan TCK’nın 32/1, 57/1. Ve CMK’nın 223/3-a. maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına kararı verilmesi ile birlikte koruma ve tedavi altına alınmasına dair yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.