Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2013/14095 E. 2014/2221 K. 10.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/14095
KARAR NO : 2014/2221
KARAR TARİHİ : 10.02.2014

Tebliğname No : 9 – 2011/240079
MAHKEMESİ : Nazilli 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/03/2011
NUMARASI : 2010/375 (E) ve 2011/177 (K)
SUÇ : Mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.
Sanık E.. S..’in, olay günü husumetli olduğu katılana ait aracı birahanenin önünde görmesi üzerine lastiğini bıçakla kesmek suretiyle zarar verdiği, söz konusu birahanenin güvenlik kamerası kayıtlarından bu durumun görüntülendiği, bu şekilde sanık H.. S..’in azmettirmesi ile sanık E.. S..’in bıçakla katılana ait araca zarar vererek mala zarar verme suçunu işlediklerinin iddia edildiği olayda;
Oluşa, sanığın savunmalarına, katılanın aşamalardaki beyanlarına, görgü tespit tutanağına ve tüm dosya kapsamına göre; hazırlık aşamasındaki CD inceleme tutanağı ve 11.10.2010 tarihli bilirkişi raporuna göre; görüntülerdeki kişinin sanıklar olup olmadığı husunun net bir şekilde belirlenemediği ve sanıkların aşamalardaki ifadelerinde; eylemi kendilerinin gerçekleştirmediklerine ilişkin savunmalarının aksini gösterecek delillerin de elde edilemediğinin anlaşılması karşısında; sanıkların üzerlerine atılı olan mala zarar verme suçunu işlediklerine dair somut, kesin ve inandırıcı delillerin elde edilemediği dikkate alınarak sanıkların beraatlerine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden delillerin takdir ve değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek sanıkların mahkumiyetlerine dair yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükümlerin BOZULMASINA, 10.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.