Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2013/14065 E. 2014/2398 K. 11.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/14065
KARAR NO : 2014/2398
KARAR TARİHİ : 11.02.2014

Tebliğname No : 9 – 2011/225386
MAHKEMESİ : Kocaali Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/04/2011
NUMARASI : 2009/240 (E) ve 2011/103 (K)
SUÇ : Görevinden ötürü öç almak amacıyla kamu görevlisi aleyhine mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.
Sanığın, Gençlik Spor İl Müdürlüğü’ne tahsisli orman arazisi üzerindeki işgali nedeniyle mahkemenin vermiş olduğu karar doğrultusunda, bu arazi üzerindeki fındık ağaçlarının kesilmesinden dolayı Kocaali Kaymakamı olan şikayetçiye karşı husumet beslediği, şikayetçi hakkında İçişleri Bakanlığına müteaddit defalar şikayette bulunduğu, olay tarihinde şikayetçinin, sevk ve idaresindeki ..plaka sayılı aracı ile seyir halinde iken kavşağa geldiği esnada yolu kontrol amacıyla durduğu, bu sırada sanığın, kamyoneti ile şikayetçinin aracının önünden geçtiği ve biraz ilerledikten sonra durup geri vitesle aracın üzerine doğru geldiği, şikayetçinin olay yerinden uzaklaşması üzerine eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı iddiasıyla yapılan yargılama sonucunda; sanığın aşamalarda değişiklik göstermeyen ısrarlı savunmalarında, bahse konu cadde üzerinden gün içerisinde birkaç kez geçtiğini, olay günü de saat 12:00 civarında aynı caddeden geçtiği sırada bir köpek sesi duyması üzerine köpeği ezdiğini düşünerek aracı durdurduğunu, daha sonra yoluna devam ettiğini, geri geri gitmediğini, olay anında şikayetçinin arabasını görmediğini, üzerine atılı suçlamayı kabul etmediğini, şikayetçi ile aralarında geçmişe dayalı husumet bulunduğundan böyle bir isnatta bulunduğunu beyan etmesi, tanık olarak ifadelerine başvurulan G.. G.., E.. A.., Y.. G.. ve M.. E..’nun, sanığın aracını şikayetçinin aracının üzerine sürdüğüne dair herhangi bir beyanları olmadığı gibi, görgüye dayalı bilgilerinin de bulunmaması karşısında; sanığın atılı suçu işlediğine dair, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, beraatı yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/02/2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi