YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/13969
KARAR NO : 2015/28607
KARAR TARİHİ : 14.09.2015
Tebliğname No : 11 – 2012/1505
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Ankara 3. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/10/2011
NUMARASI : 2010/194 (E) ve 2011/212 (K)
SANIKLAR : C.. İ.., A.. G..
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dolandırıcılık suçunun oluşabilmesi için;
Failin bir kimseyi, kandırabilecek nitelikte hileli davranışlarla hataya düşürüp, onun veya başkasının zararına, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir. Hile nitelikli bir yalandır. Fail tarafından yapılan hileli davranış belli oranda ağır, yoğun ve ustaca olmalı, sergileniş açısından mağdurun inceleme olanağını ortadan kaldıracak nitelikte bir takım hareketler olmalıdır. Kullanılan hileli davranışlarla mağdur yanılgıya düşürülmeli ve bu yanıltma sonucu yalanlara inanan mağdur tarafından sanık veya bir başkasına haksız çıkar sağlanmalıdır. Hilenin kandırıcı nitelikte olup olmadığı olaysal olarak değerlendirilmeli, olayın özelliği, fiille olan ilişkisi, mağdurun durumu, kullanılmışsa gizlenen veya değiştirilen belgenin nitelikleri ayrı ayrı nazara alınmalıdır.
Bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçu, TCK’nın 158/1-f maddesinde düzenlenmiştir. Maddenin gerekçesinde de; “Dolandırıcılık suçunun, bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle işlenmesi de, birinci fıkranın (f) bendinde bu suçun bir nitelikli unsuru olarak kabul edilmiştir. Bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının, özellikle bu kurum ve kuruluşları temsil edenlerin, kurum ve kuruluşları adına hareket eden kişilerin, başkalarını kolaylıkla aldatabilmeleri bir güven kurumu olan bu kuruma güvenin sarsılması bu kurumların araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçunu, nitelikli hâl saymıştır.
Bilişim sisteminin aldatılmasından söz edilemeyeceği için, ancak bu sistemin araç olarak kullanılarak bir insanın aldatılması yani dolandırılması halinde bu bendin uygulanması mümkündür. Aksi halde yani sisteme girilerek bir kişi aldatılmayıp sistemden yararlanılarak çıkar sağlanmışsa bilişim suçu veya bilişim sistemi kullanılmak suretiyle hırsızlık suçunun oluşması söz konusu olacaktır.
Bilişim sisteminden maksat, verileri toplayıp, yerleştirdikten sonra bunları otomatik işlemlere tâbi tutma olanağını veren manyetik sistemlerdir. Günümüzde bilişim sistemleri ile sesli-görüntülü haberleşme, elektronik imzanın kabulü, yeni ticari ilişkiler, internet bankacılığı hizmeti ile para transferleri ve bunlar gibi pek çok yenilik toplumsal hayata girmiş, bilişim gerek iş gerekse günlük hayatta vazgeçilemeyecek kadar önemli bir noktaya ulaşmış, bilişim teknolojileri daha hızlı ve ucuz bir nitelik arz etmesi nedeniyle, klasik yöntemlere nazaran daha fazla tercih edilir duruma gelmiştir. Bu sistemlerin güvenle kullanılması, aynı anda hızlı ve kolayca birçok kişi tarafından ulaşılması ve diğer taraftaki failin kontrol imkânını azaltması nedeniyle nitelikli hal sayılmıştır.
Banka ya da kredi kurumlarının araç olarak kullanıldığından söz edilebilmesi için, dolandırıcılık fiili gerçekleştirilirken bankaların olağan faaliyetlerinden ya da bu faaliyeti yürüten sujelerden hileli araçlar kullanılarak yararlanılması veya banka ve kredi kurumlarının olağan faaliyetleri nedeniyle üretmiş oldukları maddi varlıkların suçta araç olarak kullanılarak haksız çıkarın elde edilmesi gerekir. Bankaların, ödeme aracı olarak kullanılması halinde bu fıkra uygulanamayacaktır.
Bi Yı Sanayi ve Ltd.Şti yetkilisi olan katılanın Z İ Maden Ltd.Şti yetkilisi sanıklardan Cemile’den alacağına mukabil keşidecisi Z İnşaat ve Maden Ltd.Şti olan 29.02.2008 keşide tarihli 30.000 TL bedelli çeki aldığı, katılanın çeki Z İnşaat Ltd.Şti’den tahsil edememesi üzerine Zİnşaat yetkilileri tarafından kendisine başka senet verildiği, katılanın 29.02.2008 tarihli önceki çekin arkası cirolu olarak keşideci şirkete iade ettiği, katılanın cirosu bulunan çekin sanık tarafından 29.02.2008 olan keşide tarihi 20.06.2008 olarak değiştirilip paraf atılmak suretiyle sanık Cemile’nin yetkilisi olduğu Z Ltd.Şti ile aynı binada faaliyet gösteren Ç İnşaat Ltd.Şti de çalışan sanık Ahmet’e verildiği ve sanık Ahmet tarafında katılan aleyhine icra takibi yapıldığı iddia edilen olayda; Çekteki paraf ve imzanın sanık Cemile’nin vekaletname ile yetki verdiği H Ç’e ait olduğu ve sahte olmadığı, çek üzerindeki düzeltme işleminin cirodan sonra olduğu iddiasının senede karşı tanık yasağı kapsamında kaldığı, katılan vekilinin her hangi bir yazılı delil ibraz etmediği anlaşılmakla, sanıklar hakkında mahkumiyetlerine yeterli derecede kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından beraatlarına yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 14/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.