Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2013/13853 E. 2015/28257 K. 08.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/13853
KARAR NO : 2015/28257
KARAR TARİHİ : 08.09.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Güveni kötüye kullanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi,değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Otopark tuvaletinde işçi olarak çalışan sanığın, katılanın emanet olarak bıraktığı sırt çantasından cep telefonunu aldığı iddia edilen olayda sanık ile müşteki arasında hizmet ilişkisi olmadığı bu nedenle eyleminin TCK’nun 155/1 maddesinde yer alan güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu anlaşıldığından bu suçun soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete bağlı olduğu ve müştekinin de yargılama sırasında şikayetinden vazgeçmiş olduğuda gözetilerek 5237 sayılı TCK’nın 73/6. maddesi gereğince şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği hususunda sanığın beyanı saptanarak sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
1)Sanığın cep telefonunu polise kendi iradesi ile teslim ettiği anlaşılmakla hükmedilen cezasından TCK’nın 168.maddesi gereğince indirim uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2)Hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde adli para cezası belirlenirken yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeyle tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle belirlenerek sanığa fazla ceza tayini,
3)6352 sayılı Kanun’un 100. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen “Devlete ait yargılama giderlerinin 21.07.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan (20,00 TL dahil) az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir” şeklindeki hüküm dikkate alınmadan, toplam 10.95 TL yargılama giderinin sanıklardan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.