Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2013/12775 E. 2015/26306 K. 04.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/12775
KARAR NO : 2015/26306
KARAR TARİHİ : 04.06.2015

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması,malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi,failin kendisine verilen malı,veriliş gayesinin dışında,zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması,rehnetmesi tüketmesi,değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Somut olayda; şikayetçinin sahibi – sorumlusu olduğu … Bilgisayar İletişim ünvanlı, telefon tamiri de yapılan işyerine suç tarihi sabah saatlerinde iş başvurusunda bulunan ve sözlü mutabakat üzerine işe başlatılıp fiilen çalışmaya başlayan birkaç cep telefonunu başarıyla tamir eden sanığın, dükkana tamir için bir kısım telefonlara parça gerektiğini söyleyip, şikayetçiden parça temini için 50 TL para almasını müteakip işyerinden parça almak üzere ayrılırken çeşitli model-marka sekiz adet ikinci el cep telefonlarınıda alıp gitmesi ve geri dönmemesi eyleminin “nitelikli güveni kötüye kullanma” suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabul ve uygulamasında aşağıdaki bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan “sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine” ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanabileceğinin nazara alınmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi

uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasında yer alan TCK’nın 53. maddesinin tatbikine ilişkin bölüm çıkartılarak yerine “sanığın, TCK’nın 53/3 maddesi uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, “parağrafı yazılmak suretiyle sair yönleri usul veya yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.