Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2013/11261 E. 2015/24345 K. 28.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/11261
KARAR NO : 2015/24345
KARAR TARİHİ : 28.04.2015

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında belirlenen gün sayısı, paraya çevrilirken sevk maddesi olarak TCK’nın 52/2 maddesi gösterilmemiş ise de, bu eksikliğin mahallinde tamamlanması mümkün görülmüştür.
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması,malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi,failin kendisine verilen malı,veriliş gayesinin dışında,zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi,değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Sanığın, katılanın sahibi olduğu Kuraj İnşaat isimli işyerinde çalıştığı, katılanın daire sattığı … isimli şahsın, katılana verilmek üzere 28.000 TL’yi sanığa verdiği, ancak sanığın parayı katılana vermeyerek kendi uhdesinde tuttuğu ve bu şekilde üzerine atılı suçu işlediğinin iddia edildiği olayda, sanığın aşamalarda değişmeyen savunmalarında, katılan ile ortak olduğunu, bu ortaklıktan sanığa parayı veren … isimli kişinin de haberinin olduğunu ve bu nedenle kendisine suça konu parayı verdiğini, bu paranın ortaklık nedeniyle kendisine ait olduğunu beyan etmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımında, öncelikle … isimli kişinin açık adres ve kimlik bilgilerinin tespiti ile olaya ilişkin beyanının alınması, yine sanık ile katılanın ortak olup olmadığının tespiti bakımından ilgili işyerinin

başka müşterilerinin de beyanının alınmasından sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de,
Hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde adli para cezası belirlenirken yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeyle tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle belirlenerek sanığa fazla ceza tayini ve 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.04.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.