Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2012/7029 E. 2014/655 K. 20.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/7029
KARAR NO : 2014/655
KARAR TARİHİ : 20.01.2014

Tebliğname No : 6 – 2009/245303
MAHKEMESİ : Isparta 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/06/2009
NUMARASI : 2008/657 (E) ve 2009/295 (K)
SUÇ : Güveni kötüye kullanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehin etmesi, tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Sanık K.. Ç..’nın temyiz talebinde bulunmayan diğer sanık M.Y.. ile birlikte şikayetçilerin evine gittiği, Mevlüt’ün şikayetçi M.. Y..’ın damadının yanında çalışması nedeniyle şikayetçilerin Mevlüt’ü tanıdığı, M.. G..’in mevlit düzenleyeceğini bu nedenle kazana ihtiyaçları olduğunu söyleyerek şikayetçilerden kazan istedikleri ve birer adet kazan yükleyip götürdükleri, bu sırada daha fazla sayıda kazanı fark ettikleri, Mevlüt’ün yaklaşık yarım saat sonra yeniden gelerek kalan iki kazanı da aynı amaçla istediği, şikayetçi Mehmet’in kazanların kalaylatılması için de sanık Mevlüt’e 50 TL para verdiği, sanıkların mevlit tertiplemedikleri ve kazanlarında çalındığını söyleyip iade etmedikleri olayda; sanığın arkadaşı ile birlikte başından beri mevlit okutmak gibi bir amaçları olmadığı halde şikayetçilere mevlit okutacakları yalanını söyleyip hile ve desise kullanarak menfaat temin ettiklerinin anlaşılması karşısında 5237 sayılı TCK’nın 157. Maddesi uyarınca basit dolandırıcılık suçundan mahkumiyeti yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20/01/2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.