YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/6977
KARAR NO : 2014/658
KARAR TARİHİ : 20.01.2014
Tebliğname No : 15 – 2012/82446
MAHKEMESİ : İstanbul 25. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/04/2009
NUMARASI : 2007/952 (E) ve 2009/539 (K)
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Temyiz dilekçesi ekinde 25/10/2005 tarihli vekaletname ibraz eden ve 25/02/2009 tarihli duruşmaya katılan sanık müdafiinin temyize hakkı olduğu anlaşıldığından, 08/06/2009 tarihli temyiz talebinin reddine dair ek karar kaldırılarak yapılan temyiz incelemesinde;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehin etmesi, tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Sanıkların katılan sigorta şirketinin acentesi olarak faaliyette bulundukları, müşterilerden tahsil ettikleri 47.298 TL poliçe bedellerini katılan şirkete intikal ettirmeleri gerekirken ödemeyip ortadan kayboldukları olayda;
Anayasa’nın 141, 5271 sayılı CMK’nın 34/1. ve 230. maddeleri ile 1412 sayılı CMUK’nın 308/7. maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirmesi için, iddia, savunma ve tanık beyanları ile delillere yer verilmesi, gerekçe bölümünde, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat ve delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden gerekçesiz karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20/01/2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.