Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2012/4100 E. 2014/414 K. 15.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/4100
KARAR NO : 2014/414
KARAR TARİHİ : 15.01.2014

Tebliğname No : 15 – 2011/296446
MAHKEMESİ : Antalya 18. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/01/2011
NUMARASI : 2009/940 (E) ve 2011/77 (K)
SUÇ : Güveni kötüye kullanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı,veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi,değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Tanık K.. C..’ın katılana 90 TL borcu olduğu ve bu parayı katılana vermek üzere katılanın işyerinde çalışan sanığa verdiği, ancak sanığın parayı katılana teslim etmediğinin iddia edildiği somut olayda;
20.10.2008 tarihli iddianameyle sanık hakkında “sanığın tanık K.. C..’dan katılana vermek üzere aldığı 90 TL’yi katılana vermemek” eylemi basit güveni kötüye kullanma olarak kabul edilip 5237 sayılı TCK’nun 155/1 maddesi uyarınca cezalandırılması istemi ile kamu davası açıldığı, Antalya 2.Sulh Ceza Mahkemesinin 22.04.2009 gün ve 2008/2329 esas 2009/618 sayılı kararı ile iddianamede anlatılan eylemin hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçunu oluşturabileceği gerekçesiyle görevsizlik kararı verilerek dosyanın gönderildiği Antalya 10.Asliye Ceza Mahkemesi’nce yakalama sonucu savunması alınan sanığa iddianame yerine geçen Antalya 2.Sulh Ceza Mahkemesinin 22.04.2009 gün ve 2008/2329 esas 2009/618 sayılı görevsizlik kararı okunmadan ve usulüne uygun şekilde sorgusu yapılmadan savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle CMK’nun 191/3-b. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş olup sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanunun 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.