Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2012/3933 E. 2014/198 K. 14.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/3933
KARAR NO : 2014/198
KARAR TARİHİ : 14.01.2014

Tebliğname No : 15 – 2012/9915
MAHKEMESİ : Ankara 24. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/10/2011
NUMARASI : 2010/552 (E) ve 2011/882 (K)
SUÇ : Güveni kötüye kullanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması,malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı,veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması,rehnetmesi tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Somut olayda; sanığın Ankara Telekom Bölge Müdürlüğünde işçi olarak çalıştığı, 12/05/2008-22/05/2008 tarihleri arasında bölge deposunda yapılan sayım sonucu eksik malzemelerin tespit edildiği, kurum içerisinde yapılan soruşturmada Ankara Bölge Deposunda eksik bulunan ve Yozgat, Bingöl ile İstanbul depolarına gönderildiği bildirilen ürünlerin sanık tarafından piyasaya satılarak menfaat temin edilmesi şeklinde gerçekleşen eylemde;
Anayasanın 141, 5271 sayılı CMK’nın 34/1, 230 maddeleri ile 1412 sayılı CMUK’nın 308/7 maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçe bölümünde, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat ve delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden gerekçesiz hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.01.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.