Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2012/3913 E. 2014/228 K. 14.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/3913
KARAR NO : 2014/228
KARAR TARİHİ : 14.01.2014

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dolandırıcılık suçunun oluşabilmesi için; failin bir kimseyi, kandırabilecek nitelikte hileli davranışlarla hataya düşürüp, onun veya başkasının zararına, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Hile nitelikli bir yalandır. Fail tarafından yapılan hileli davranış belli oranda ağır, yoğun ve ustaca olmalı, sergileniş açısından mağdurun inceleme olanağını ortadan kaldıracak nitelikte bir takım hareketler olmalıdır. Kullanılan hileli davranışlarla mağdur yanılgıya düşürülmeli ve bu yanıltma sonucu yalanlara inanan mağdur tarafından sanık veya bir başkasına haksız çıkar sağlanmalıdır.
Hilenin kandırıcı nitelikte olup olmadığı olaysal olarak değerlendirilmeli, olayın özelliği, mağdurun durumu, fiille olan ilişkisi, kullanılan hilenin şekli, kullanılmışsa gizlenen veya değiştirilen belgenin nitelikleri ayrı ayrı nazara alınmalıdır.
Sanığın, taksi şoförü olan katılanın aracına müşteri olarak binip kendisini kuyumcu olarak tanıttığı, “müşterimin bileziklerini değiştirmeye gidiyorum” dediği, kent meydanında sanığın taksiyi beklettiği, kendisinin ise alışveriş merkezine girdiği ve bir müddet sonra bilezik modellerini beğenmediğini belirterek geri döndüğü, tekrar araçta gitmekte iken aracı durdurduğu,bir mağazanın önünde, mağazada çalışan tanık İmdat Taze ile konuştuğu, bu sırada katılana taksinin kapılarını kilitli tutmasını belirttiği, elinde bulunan imitasyon bileziklerin bulunduğu poşeti koltuğun altına bıraktığı, katılanın yanına gelip “bende Türk parası yok şahsa borcumu vereceğim” diyerek katılandan 350 TL para aldığı, katılanın, trafiği aksatmamak için mağazanın arka tarafında bulunan yere park ettiği sırada sanığın ortalıktan kaybolduğu anlaşılan olayda; suçun sübut bulduğuna yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendinin yasaya uygun olarak kararda uygulanması nedeniyle teblignamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 14.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.