Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2012/21632 E. 2014/6075 K. 01.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/21632
KARAR NO : 2014/6075
KARAR TARİHİ : 01.04.2014

Tebliğname No : 11 – 2010/272098
MAHKEMESİ : Kartal 7. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/11/2009
NUMARASI : 2008/1095 (E) ve 2009/1298 (K)
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi, tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Hırsızlık suçunda ise; menkul bir malın, sahibinin rızası dışında alınması, mal üzerinde mağdurun zilyetliğine son verilmesi, mağdurun suç konusu eşya üzerindeki zilyetlikten doğan tasarruf haklarını kullanmasının olanaksız hale gelmesi söz konusudur.
Katılanın yetkili temsilcisi olduğu Mu. Honda adlı iş yerinde, kaporta boya servisine bakım için gelen araçlardan bir süredir bozuk paraların kaybolduğuna dair müşteri şikayetleri gelmesi ve ayrıca eylemlerin faili olarak kaporta şefi olan sanığın isminin bildirilmesi üzerine, olayı aydınlığa kavuşturmak için işaretlenen 9 adet 1 TL ile 3 adet 10 yeni kuruşun olay günü sabah saatlerinde servise gelen bir otomobilin orta konsol kısmına bırakılarak gerekli bakım ve tamirat işinin yapılması için sanığa teslim edildiği, paraların yerinden alınıp alınmadığını kontrolle görevlendirilen ve tanık olarak ifadeleri alınan personelin akşam saatlerinde paralardan 5 adet 1 TL’nin eksik olduğunu tespit ederek durumu servis müdürüne bildirmeleri üzerine, aynı kısımda görevli tüm personelin bir araya getirilerek durumun açıklandığı ve eylemi gerçekleştiren kişinin servis müdürünün odasına gitmesi ve kimsenin olay çözümlenmeden bir yere ayrılmaması istendiği halde, sanığın bulunduğu yerden ayrılarak tuvalete gittiği ve bir süre sonra geri döndüğü, kimsenin eylemi kabullenmemesi üzerine personelin arandığı ancak işaretli paraların bulunamadığı, en son sanığın kullandığı tuvalet araştırıldığında, işaretli paralardan 3 adet 1 TL’nin havalandırma oyuğunda gizlenmiş vaziyette bulunduğu anlaşılmakla; katılana ait iş yerine tamir ve bakım için gelen araçların zilyetliğinin hizmet ilişkisi nedeniyle sanığa devredildiği, ancak suça konu paraların zilyetliğinin devrinin söz konusu olmayıp, sanığın bu paraları zilyedinin rızası dışında almak suretiyle hırsızlık suçunu işlediği gözetilmeden, yazılı şekilde hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan beraatına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01/04/2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.