Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2012/21198 E. 2014/6300 K. 03.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/21198
KARAR NO : 2014/6300
KARAR TARİHİ : 03.04.2014

Tebliğname No : 11 – 2010/277256
MAHKEMESİ : Denizli 3. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/05/2010
NUMARASI : 2009/162 (E) ve 2010/344 (K)
SUÇ : Güveni kötüye kullanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunda, başkasına ait olup da, muhafaza etmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere zilyetliği kendisine devredilmiş olan mal üzerinde, kendisinin veya başkasının yararına olarak, zilyetliğin devri amacı dışında tasarrufta bulunan veya bu devir olgusunu inkar eden kişi, şikayet üzerine, cezalandırılmaktadır. Zilyetlik rızayla faile devredilmelidir.
Katılanın daha önce görev yaptığı Burhaniye ilçesinde tanıyıp, samimi olduğu sanığa, Burhaniye’deki evinin fayans işlerini yapması için 09.09.2008 ve 15.10.2008 tarihlerinde toplam 1500 TL’yi posta havalesi yoluyla göndermesine rağmen, sanığın fayans işini yaptırmadığı gibi, parayı da iade etmeyerek güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği somut olayda; sanığın Cumhuriyet Savcısı’na verdiği ifadesinde ve talimatla alınan savunmasında, gönderilen paraları fayans ustasına verdiğini, katılanın fayans seçimi ve malzeme alımı için girişimde bulunmaması nedeniyle işin yapılamadığını belirtmesine rağmen, paranın gönderildiği tarih ile Cumhuriyet Savcılığı’nda beyanının alındığı 17.03.2009 tarihi ve talimat ifadesinin alındığı 15.06.2009 tarihi arasında geçen süre zarfında ve hüküm tarihine kadar fayans işini tamamlamadığı gibi, paranın iadesi yoluna da gitmediğinin anlaşılması karşısında, savunmasının suçtan kurtulmaya yönelik olduğu ve güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin sabit olmasına rağmen, eylemin hukuki ihtilaf boyutunda kaldığı gerekçesiyle yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.