YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/20836
KARAR NO : 2014/13228
KARAR TARİHİ : 03.07.2014

Tebliğname No : 11 – 2010/261338
MAHKEMESİ : Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/07/2010
NUMARASI : 2010/143 (E) ve 2010/613 (K)
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir Şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Sanıkların kardeş oldukları ve şoförlüğünü yaptıkları … plaka sayılı araçları ile katılanın yetkilisi olduğu A. Ofset firmasına ait üç ton ağırlığındaki hasta dosyalarını Akdeniz Üniversitesine götürmek üzere Z.Nakliyat firmasıyla anlaşma yaptıkları, sanık S.. Ö..’ın sahipleri olduğu kamyona suça konu dosyaları yükleyerek yola çıktığı, ancak Eskişehir – Sivrihisar hattında kamyonun arıza yaptığı, akabinde sanık Serkan’ın yoldan … plaka sayılı kamyonu çevirerek hasta dosyalarını tekrar bu araca yükleyip Akdeniz Üniversitesine götürdüğü ancak 55 paket hasta dosyasını eksik iade ettiği, bu şekilde sanıkların atılı suçu işlediklerinin iddia edildiği olayda,
Sanıkların suçlamaları kabul etmeyerek söz konusu hasta dosyalarından yedi paketini sonradan yükleme yaptıkları aracın kasasındaki paletlerin arasına sıkışmış bir şekilde bulup ilgili yere teslim ettiklerini belirttikleri, katılanın da yedi adet paketin iade edildiğini kabul etmesine rağmen, sanıkların söz konusu hasta dosyalarından 55 paketi daha iade etmediklerini belirttiği, ne miktarda hasta dosyasının Akdeniz Üniversitesine teslim edildiği hususunda uyuşmazlık bulunduğu, sanıkların teslim ettikleri hasta dosyasının miktarına ilişkin yazılı bir belge sunulamadığı gibi suça konu hasta dosyaları üzerinde sanıkların veriliş amacı dışında tasarrufta bulunduklarına dair mahkumiyetlerine yeter kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı, eylemin bu haliyle taraflar arasında hukuki ihtilaf mahiyetinde olduğunun anlaşılması karşısında, sanıkların, 5271 sayılı CMK’nın 223/2-a, e maddeleri gereğince beraatlerine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.07.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.