YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/20653
KARAR NO : 2014/13035
KARAR TARİHİ : 26.06.2014

Tebliğname No : 11 – 2010/163315
MAHKEMESİ : Ordu Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/02/2010
NUMARASI : 2009/201 (E) ve 2010/26 (K)
SUÇ : Güveni kötüye kullanma, resmi belgede sahtecilik

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Resmi belgede sahtecilik suçundan verilen beraat kararına karşı sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın atılı suçtan beraat etmiş olması, gerekçeye yönelik bir temyiz de bulunmaması nedeniyle hukuki yarar söz konusu olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet kararına karşı sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Güveni kötüye kullanma suçunda, başkasına ait olup da, muhafaza etmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere zilyetliği kendisine devredilmiş olan mal üzerinde, kendisinin veya başkasının yararına olarak, zilyetliğin devri amacı dışında tasarrufta bulunan veya bu devir olgusunu inkar eden kişi, şikayet üzerine, cezalandırılmaktadır. Zilyetlik rızayla faile devredilmelidir.
Ordu Kızılay Kan Bağış Merkezi’nde hükümlü kadrosunda işçi statüsünde şoför olarak çalışan sanığın, kendisine teslim edilen kurum aracı ile herhangi bir görevlendirmesi olmamasına rağmen, Aybastı ve Kabataş ilçelerine gitmek suretiyle, zilyetliğin devir amacı dışında tasarrufta bulunmak suretiyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği somut olayda; Kızılay’ın 237 sayılı Taşıt Kanunu’nun 1-d maddesinde belirtilen kamuya yararlı derneklerden Başbakanlıkça lüzumlu görülen derneklerden olup olmadığı araştırılarak, belirtilen dernekler arasında bulunması halinde eylemin aynı Kanun’un 16. maddesinde düzenlenen suçu oluşturacağı gözetilmeden, eksik inceleme ile hüküm tesisi,
Kabule göre;
Sanık hakkında uygulanan hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde, adli para cezası belirlenirken yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeyle, asgari hadden uzaklaşılması suretiyle belirlenerek sanığa fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.