YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/20301
KARAR NO : 2014/13971
KARAR TARİHİ : 10.07.2014
Tebliğname No : 15 – 2011/277999
MAHKEMESİ : Suluova Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/12/2010
NUMARASI : 2010/37 (E) ve 2010/331 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Temyiz harcı tahsiline dair 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 13. ve 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 1/a bendinin, Anayasa Mahkemesinin 29/12/2011 tarihli Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 20/10/2011 gün ve 2011/154 esas, 2011/142 sayılı kararı ile iptal edildiğinden, tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmeyerek mahkemenin temyiz harcı ödenmemesi nedeniyle temyiz isteminin reddine ilişkin 18.06.2011 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Dolandırıcılık suçunun oluşabilmesi için; Failin bir kimseyi,kandırabilecek nitelikte hileli davranışlarla hataya düşürüp,onun veya başkasının zararına, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.Hile nitelikli bir yalandır.Fail tarafından yapılan hileli davranış belli oranda ağır, yoğun ve ustaca olmalı,sergileniş açısından mağdurun inceleme olanağını ortadan kaldıracak nitelikte bir takım hareketler olmalıdır.Kullanılan hileli davranışlarla mağdur yanılgıya düşürülmeli ve bu yanıltma sonucu yalanlara inanan mağdur tarafından sanık veya bir başkasına haksız çıkar sağlanmalıdır.Hilenin kandırıcı nitelikte olup olmadığı olaysal olarak değerlendirilmeli, olayın özelliği, fiille olan ilişkisi, mağdurun durumu, kullanılmışsa gizlenen veya değiştirilen belgenin nitelikleri ayrı ayrı nazara alınmalıdır.
Sanığın katılana ait cep telefonu satışı yapılan iş yerine gelerek, burada çalışan ve kendisiyle ilgilenen tanık Dudu’ya kendisini gerçeğe aykırı bir şekilde ilçede görev yapan diş hekimi A. A.’ın eşi olarak tanıtıp kendisinin de doktor olduğunu söylediği, eşine telefon almak istediğini
belirtip, 4 adet telefon seçerek bu telefonları eşine göstermek istediğini söylediği tanığın bu hususta iş yeri sahibi olan katılan ile sanık arasında telefon görüşmesi sağladığı görüşmede katılanın telefonları göstermek için götürmesine izin vermeyip telefonu kapattığı halde sanığın katılandan izin almış gibi konuşmasını sürdürüp tanığıaldatarak suça konu telefonları eşine gösterip getirmek üzere alarak uzaklaşıp ortadan kaybolduğu olayda;
Sanığın posta yoluyla mahkemeye gönderdiği 19.07.2010 havale tarihli dilekçesiyle; yasal haklarının savunulması için kendisine müdafii tayin edilmesini istediği cihetle, 5271 sayılı CMK’nın 150/1. maddesi uyarınca müdafii görevlendirilmesinin zorunlu olduğu gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde karar verilmek suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı ve sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK’nın 321.maddesi gereğince diğer hususular incelenmeksizin BOZULMASINA; 10.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.