Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2012/19086 E. 2014/4529 K. 12.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/19086
KARAR NO : 2014/4529
KARAR TARİHİ : 12.03.2014

Tebliğname No : 11 – 2010/292266
MAHKEMESİ : Şişli 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/04/2010
NUMARASI : 2008/1520 (E) ve 2010/320 (K)
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi, tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Suçun, meslek ve sanat, ticaret veya hizmet ilişkisinin ya da hangi nedenden doğmuş olursa olsun, başkasının mallarını idare etmek yetkisinin gereği olarak tevdi ve teslim edilmiş eşya hakkında işlenmesi hâlinde, nitelikli hali oluşmaktadır.
Yukarıdaki ilkeler ışığında somut olay incelendiğinde;
Sanığın yetkilisi bulunduğu firmanın katılan şirketten finansal kiralama yoluyla kiraladığı iş makinelerini teslim aldıktan sonra, sözleşme hükümleri gereğince ödemesi gereken kiralama bedelinin vadesinde ödenmemesi üzerine katılan şirket tarafından sanığa gönderilen ihtarname ile 60 gün içerisinde borcun ödenmesi, sözleşme feshedilmiş olduğundan 60 günlük sürenin hitamından itibaren 3 gün içerisinde kiralamaya konu malları teslim etmesi hususları ihtar edilmesine rağmen, sanığın borcunu ödemediği gibi kiralamaya konu malları da katılan şirkete iade etmediği olayda, unsurları itibarı ile oluşan “hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma” suçundan sanığın mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.