YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/18920
KARAR NO : 2014/3743
KARAR TARİHİ : 03.03.2014
Tebliğname No : 11 – 2010/221333
MAHKEMESİ : Seydişehir Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/03/2010
NUMARASI : 2009/31 (E) ve 2010/222 (K)
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Şikayetçinin, sürekli olarak yemek yediği ve tanıdığı lokantaya tekrar gittiği, o gün yeni bir telefon alması nedeniyle şarja takılması için işyerinde çalışan sanığa telefonu teslim ettiği, yemeğini yiyen şikayetçinin yan taraftaki kafeye gidip geldiğinde, telefonun ve sanığın işyerinde olmadığını gördüğü, böylece sanığın kendisine şarja takmak üzere emanet edilen telefonu iade etmeyerek güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda,
Gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından, suça konu telefonun, şikayetçinin elinden çıkmasından hemen sonra sanığın annesi adına kayıtlı olan 0546……. numaralı hatla kullanıldığı ve bu hususun da araştırılmadığı dikkate alınarak, sanığın yeniden ifadesinin alınarak belirtilen hattın kime ait olduğunun sorulması, aynı şekilde hat adına kayıtlı olan S.. İ.. isimli kişinin de dinlenerek, hattın fiilen kim tarafından kullanıldığı, suça konu telefonla ilgisinin bulunup bulunmadığının sorulması, şikayetçinin bir arkadaşı ile birlikte o gün işyerine geldiği belirtilmekle, adı geçen kişinin açık kimlik bilgilerinin belirlenerek tanık sıfatıyla dinlenmesi, telefonun sanığa şikayetçi tarafından şarj amaçlı olarak verilip verilmediğinin sorulması ve toplanan bütün delilerin karar yerinde tartışılmasından sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiğinin gözetilmeyerek eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.